περιφρίττω

και περιφρίσσω Α

1. φρίττω, τρέμω ολόκληρος

2. ανατριχιάζω, σηκώνονται οι τρίχες μου όρθιες.

[ΕΤΥΜΟΛ. < περι-* + φρίττω / φρίσσω «φρικιώ, τρέμω από φόβο»].